Author Archives: InfluencesOnly

Jessie Ware What’s Your Pleasure? Η mainstream pop των τελευταίων εικοσιπέντε (και βάλε) ετών, μοιάζει με άχαρο τόπο γεμάτο από τσίγκινες παραγωγές, κορπορατικές αρπαχτές που κανείς δεν θυμάται (ή που ντρέπεται να θυμάται), λοβοτομημένο auto tune και «εγκεφαλικούς» πειραματισμούς πάνω στη … Continue reading →

Charli XCX How I’m Feeling Now Για την Charli XCX και για το κοινό στο οποίο απευθύνεται, οι σημαντικές στιγμές της ζωής συμβαίνουν στις σκοτεινές γωνίες των clubs. Αυτή η τεθλασμένη γραμμή ευφορίας κάτω από τα επιθετικά beats, οι εκρήξεις χαρμολύπης και η θολωμένη … Continue reading →

Gil Scott-Heron & Makaya McCraven We’re New Again: A Reimagining by Makaya McCraven Δεν με ενθουσιάζουν καθόλου τα remakes και η remix ανακύκλωση των δίσκων που διαθέτουν ξεχωριστό μουσικό αποτύπωμα. Ο τελευταίος δίσκος του Gil Scott-Heron κυκλοφόρησε πριν 10 χρόνια και διέθετε αυτοβιογραφικό βάρος, … Continue reading →

La Roux Supervision Το παλεύει πολύ η Elly Jackson τα τελευταία 11 χρόνια να γίνει υπολογίσιμη δύναμη στον χώρο της synthpop. Δεν το βάζει κάτω ακόμη και μετά τον καλλιτεχνικό χωρισμό της με τον παραγωγό Ben Langmaid, με τον οποίο ξεκίνησε σαν … Continue reading →

The Weeknd After Hours Κοντεύει σχεδόν μια δεκαετία από τότε που ο Weeknd μας τα έσκασε στον εγκέφαλο με την βρώμικη και σέξι ατμόσφαιρα της τριλογίας των EP/mixtapes του. Έκτοτε, με κάθε νέα του κυκλοφορία ανεβαίνει πολλά σκαλιά στο pop stardom. Στο φετινό After … Continue reading →

Tennis Swimmer Διαθέτουν κάτι απίστευτα cool η Alaina Moore και ο Patrick Riley. Πρόκειται για το παντρεμένο ζευγάρι που αποτελεί τους Tennis. Από τον πρώτο δίσκο τους, το Cape Dory (2011) είχε φανεί πως είναι μυστήριο τρένο οι Tennis ή πιο σωστά, μυστήρια βάρκα. … Continue reading →

070 Shake Modus Vivendi Υποθέτω ότι θα έχει καλούς λόγους η 22χρονη Danielle Balbuena από το Νιου Τζέρσεϊ, για να θέλει να εκφράσει στον πρώτο της δίσκο τα «αδικαίωτα» συναισθήματα που τη ζορίζουν. Απόφοιτη της σχολής του Kanye West η Danielle, χρησιμοποιεί το … Continue reading →

Roger Eno & Brian Eno Mixing Colours Όσες φορές έχει επιχειρήσει ο «πατριάρχης» Eno να εξερευνήσει την πνευματικότητα και τις δυνατότητες της ambient, πάντα έχει κάτι καινούριο να φέρει στο τραπέζι. Από την εποχή του Discreet Music (1975) και ειδικότερα από το Ambient 1: Music … Continue reading →

Childish Gambino 3.15.20 Είναι ο Donald Glover ένας μουσικός με τη δύναμη να ακυρώσει -ή, καλύτερα, να επανεφεύρει- το δισκογραφικό marketing και την ουσία του pop icon; Σε λίγα χρόνια, θα μπορούμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα. Προς το παρόν, ας συμφωνήσουμε στο … Continue reading →

Pearl Jam Gigaton Δεν πρόδωσαν ποτέ κανέναν οι Pearl Jam -ούτε όσους τους πίστεψαν από την πρώτη κιόλας μέρα που τους άκουσαν στο ραδιόφωνο ή από την πρώτη φορά που τους είδαν στη μεταμεσονύκτια ζώνη του MTV, κάπου στο μακρινό … Continue reading →

Playground Theory Tears Go Upgards Τα νέα τραγούδια των Playground Theory είναι ικανά να απογειώσουν νύχτες «αστροφαντασίας» και να ανταμείψουν όσους χρειάζονται τη μουσική σαν εργαλείο απόδρασης. Τα τρυφερά συναισθήματα και οι ηλεκτρονικές ιδέες που κρύβει μέσα του το 3ο άλμπουμ της αθηναϊκής … Continue reading →

 Σtella The Break Ο 3ος δίσκος της Στέλλας Χρονοπούλου, είναι ένα λαμπερό σύνολο τραγουδιών· ένα κάλεσμα στο κέντρο της πόλης για τις απολαύσεις που προσφέρει με τη μουσική και τα φώτα του. Στο The Break ξετυλίγεται ένα δυναμικό και ψύχραιμο pop άλμπουμ, το οποίο χαίρεται … Continue reading →

Poppy I Disagree Προτού κάνουμε οποιαδήποτε βαθυστόχαστη ανάλυση για την Poppy, ας συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια κοπέλα που ανήκει σε μια γενιά η οποία θεωρεί classic pop τη Britney Spears και δεινόσαυρους του παρελθόντος τους Limp Bizkit. Επομένως, μια δίκαιη προσέγγιση … Continue reading →

The Model Spy Serenest (Α Long Play On Truth, Deceit Αnd Souvenirs) Δεν ήξερα πόσο πολύ χρειαζόμουν έναν buddy pop δίσκο, προτού ακούσω τα καινούρια τραγούδια των Model Spy. Ίσως να φταίει ο τρόπος με τον οποίον το εγχώριο συγκρότημα προσπαθεί … Continue reading →

Celine Dion Courage Χωρίς κουράγιο δεν προχωράς σε τούτη τη ζωή, μας ενημερώνει η Céline Dion, 6 χρόνια μετά το τελευταίο αγγλόφωνο άλμπουμ της και 3 χρόνια μετά τον θάνατο του συζύγου της, στο πλευρό του οποίου στάθηκε επί σειρά … Continue reading →

Clams Casino  Moon Trip Radio Υπάρχει μια σνομπ αίσθηση στο Moon Trip Radio, που με κρατάει σε συγκεκριμένη απόσταση από τα νέα τραγούδια του Clams Casino οχήματος του Michael Volpe. Στα μάτια μου, δηλαδή, φαίνονται σαν να περιφρονούν κάποιους εφαρμοσμένους κανόνες γύρω από τη … Continue reading →

Little Simz Grey Area Μέσα στον καταιγισμό κυκλοφοριών, που ξεχύνονται στην αρένα του πρωταθλητισμού, ο νέος δίσκος της Little Simz μοιάζει με μικρή σεισμική δόνηση· όσοι παρακολουθούν τη σύγχρονη μουσική, την έχουν ανάγκη σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό στην έρημο. … Continue reading →

Vagabon – Vagabon Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίον η Vagabon δημιουργεί ένα σύνολο από μελωδικά τραγούδια, που την κρατάνε με ασφάλεια μέσα τους. Ο νέος της δίσκος φέρνει στον ακροατή μια ευπρόσδεκτη δόση αρμονιών· ενώ όμως κάποιες σε γοητεύουν, άλλες … Continue reading →

Το 1996 οι Cocteau Twins κυκλοφορούν το «Milk & Kisses», τον 8ο δίσκο τους που έμελλε να είναι ο τελευταίος τους. Η καριέρα τους ξεκίνησε το 1979, όταν ο κιθαρίστας και αρχιτέκτονας του ήχου του συγκροτήματος Robin Guthrie, ανακάλυψε την … Continue reading →

Kanye West  Jesus is King Έκτακτο παράρτημα: Δέχτηκε τον Χριστό σαν προσωπικό του Κύριο και Σωτήρα ο Kanye West. Να είναι άραγε όλη αυτή η εκκλησιαστική έξαψη ένα νέο επικοινωνιακό εργαλείο; Ή να πρόκειται για αληθινή χριστιανική αναγέννηση; Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Και δεν έχουμε … Continue reading →

Angel Olsen All Mirrors Πατάει όλα τα σωστά κουμπιά η Angel Olsen στο νέο της άλμπουμ. Αν υπάρχει μία ουσιαστική πρόοδος από την προηγούμενη δουλειά της My Woman (2016), αυτή βρίσκεται στη στέρεη και κατασταλαγμένη φιλοδοξία της να φτιάξει εναλλακτικό, σύγχρονο rock με την … Continue reading →